candico
Latin
Etymology
Late enlargement of candeō + -icō.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈkan.dɪ.koː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈkan̪.d̪i.ko]
Verb
candicō (present infinitive candicāre); first conjugation, no perfect or supine stems
Conjugation
| indicative | singular | plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | candicō | candicās | candicat | candicāmus | candicātis | candicant | ||||||
| imperfect | candicābam | candicābās | candicābat | candicābāmus | candicābātis | candicābant | |||||||
| future | candicābō | candicābis | candicābit | candicābimus | candicābitis | candicābunt | |||||||
| passive | present | candicor | candicāris, candicāre |
candicātur | candicāmur | candicāminī | candicantur | ||||||
| imperfect | candicābar | candicābāris, candicābāre |
candicābātur | candicābāmur | candicābāminī | candicābantur | |||||||
| future | candicābor | candicāberis, candicābere |
candicābitur | candicābimur | candicābiminī | candicābuntur | |||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | candicem | candicēs | candicet | candicēmus | candicētis | candicent | ||||||
| imperfect | candicārem | candicārēs | candicāret | candicārēmus | candicārētis | candicārent | |||||||
| passive | present | candicer | candicēris, candicēre |
candicētur | candicēmur | candicēminī | candicentur | ||||||
| imperfect | candicārer | candicārēris, candicārēre |
candicārētur | candicārēmur | candicārēminī | candicārentur | |||||||
| imperative | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | candicā | — | — | candicāte | — | ||||||
| future | — | candicātō | candicātō | — | candicātōte | candicantō | |||||||
| passive | present | — | candicāre | — | — | candicāminī | — | ||||||
| future | — | candicātor | candicātor | — | — | candicantor | |||||||
| non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
| active | passive | active | passive | ||||||||||
| present | candicāre | candicārī | candicāns | — | |||||||||
| future | — | — | — | candicandus | |||||||||
| verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
| candicandī | candicandō | candicandum | candicandō | — | — | ||||||||
References
- “candico”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- candico in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.