cantabricus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kanˈta.brɪ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [kan̪ˈt̪aː.bri.kus]
Adjective
cantabricus (feminine cantabrica, neuter cantabricum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | cantabricus | cantabrica | cantabricum | cantabricī | cantabricae | cantabrica | |
genitive | cantabricī | cantabricae | cantabricī | cantabricōrum | cantabricārum | cantabricōrum | |
dative | cantabricō | cantabricae | cantabricō | cantabricīs | |||
accusative | cantabricum | cantabricam | cantabricum | cantabricōs | cantabricās | cantabrica | |
ablative | cantabricō | cantabricā | cantabricō | cantabricīs | |||
vocative | cantabrice | cantabrica | cantabricum | cantabricī | cantabricae | cantabrica |