cantillandus
Latin
Etymology
Future passive participle of cantillō
Participle
cantillandus (feminine cantillanda, neuter cantillandum); first/second-declension participle
- which is to be hummed
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | cantillandus | cantillanda | cantillandum | cantillandī | cantillandae | cantillanda | |
| genitive | cantillandī | cantillandae | cantillandī | cantillandōrum | cantillandārum | cantillandōrum | |
| dative | cantillandō | cantillandae | cantillandō | cantillandīs | |||
| accusative | cantillandum | cantillandam | cantillandum | cantillandōs | cantillandās | cantillanda | |
| ablative | cantillandō | cantillandā | cantillandō | cantillandīs | |||
| vocative | cantillande | cantillanda | cantillandum | cantillandī | cantillandae | cantillanda | |