cercuitor

Romanian

Etymology

From cercui +‎ -tor.

Noun

cercuitor m (plural cercuitori)

  1. circling

Declension

Declension of cercuitor
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative cercuitor cercuitorul cercuitori cercuitorii
genitive-dative cercuitor cercuitorului cercuitori cercuitorilor
vocative cercuitorule cercuitorilor