chiuit
Romanian
Etymology
Past participle of chiui.
Noun
chiuit n (plural chiuituri)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | chiuit | chiuitul | chiuituri | chiuiturile | |
| genitive-dative | chiuit | chiuitului | chiuituri | chiuiturilor | |
| vocative | chiuitule | chiuiturilor | |||
Verb
chiuit (past participle of chiui)
- past participle of chiui