cibandus

Latin

Etymology

Future passive participle of cibō.

Participle

cibandus (feminine cibanda, neuter cibandum); first/second-declension participle

  1. which is to be fed

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative cibandus cibanda cibandum cibandī cibandae cibanda
genitive cibandī cibandae cibandī cibandōrum cibandārum cibandōrum
dative cibandō cibandae cibandō cibandīs
accusative cibandum cibandam cibandum cibandōs cibandās cibanda
ablative cibandō cibandā cibandō cibandīs
vocative cibande cibanda cibandum cibandī cibandae cibanda