ciobârlănoi
Romanian
Etymology
From ciobârlan + -oi.
Noun
ciobârlănoi m (plural ciobârloi)
- augmentative of ciobârlan
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | ciobârlănoi | ciobârlănoiul | ciobârloi | ciobârloii | |
| genitive-dative | ciobârlănoi | ciobârlănoiului | ciobârloi | ciobârloilor | |
| vocative | ciobârlănoiule | ciobârloilor | |||
References
- ciobârlănoi in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN