circumfluxus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of circumfluō.
Participle
circumflūxus (feminine circumflūxa, neuter circumflūxum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | circumflūxus | circumflūxa | circumflūxum | circumflūxī | circumflūxae | circumflūxa | |
| genitive | circumflūxī | circumflūxae | circumflūxī | circumflūxōrum | circumflūxārum | circumflūxōrum | |
| dative | circumflūxō | circumflūxae | circumflūxō | circumflūxīs | |||
| accusative | circumflūxum | circumflūxam | circumflūxum | circumflūxōs | circumflūxās | circumflūxa | |
| ablative | circumflūxō | circumflūxā | circumflūxō | circumflūxīs | |||
| vocative | circumflūxe | circumflūxa | circumflūxum | circumflūxī | circumflūxae | circumflūxa | |