circumvado
Latin
Etymology
circum- + vādō (“to go, to make one's way”)
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kɪr.kʊmˈwaː.doː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [t͡ʃir.kumˈvaː.d̪o]
Verb
circumvādō (present infinitive circumvādere, perfect active circumvāsī); third conjugation, no supine stem
Conjugation
Conjugation of circumvādō (third conjugation, no supine stem)
| indicative | singular | plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | circumvādō | circumvādis | circumvādit | circumvādimus | circumvāditis | circumvādunt | ||||||
| imperfect | circumvādēbam | circumvādēbās | circumvādēbat | circumvādēbāmus | circumvādēbātis | circumvādēbant | |||||||
| future | circumvādam | circumvādēs | circumvādet | circumvādēmus | circumvādētis | circumvādent | |||||||
| perfect | circumvāsī | circumvāsistī | circumvāsit | circumvāsimus | circumvāsistis | circumvāsērunt, circumvāsēre | |||||||
| pluperfect | circumvāseram | circumvāserās | circumvāserat | circumvāserāmus | circumvāserātis | circumvāserant | |||||||
| future perfect | circumvāserō | circumvāseris | circumvāserit | circumvāserimus | circumvāseritis | circumvāserint | |||||||
| passive | present | circumvādor | circumvāderis, circumvādere |
circumvāditur | circumvādimur | circumvādiminī | circumvāduntur | ||||||
| imperfect | circumvādēbar | circumvādēbāris, circumvādēbāre |
circumvādēbātur | circumvādēbāmur | circumvādēbāminī | circumvādēbantur | |||||||
| future | circumvādar | circumvādēris, circumvādēre |
circumvādētur | circumvādēmur | circumvādēminī | circumvādentur | |||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | circumvādam | circumvādās | circumvādat | circumvādāmus | circumvādātis | circumvādant | ||||||
| imperfect | circumvāderem | circumvāderēs | circumvāderet | circumvāderēmus | circumvāderētis | circumvāderent | |||||||
| perfect | circumvāserim | circumvāserīs | circumvāserit | circumvāserīmus | circumvāserītis | circumvāserint | |||||||
| pluperfect | circumvāsissem | circumvāsissēs | circumvāsisset | circumvāsissēmus | circumvāsissētis | circumvāsissent | |||||||
| passive | present | circumvādar | circumvādāris, circumvādāre |
circumvādātur | circumvādāmur | circumvādāminī | circumvādantur | ||||||
| imperfect | circumvāderer | circumvāderēris, circumvāderēre |
circumvāderētur | circumvāderēmur | circumvāderēminī | circumvāderentur | |||||||
| imperative | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | circumvāde | — | — | circumvādite | — | ||||||
| future | — | circumvāditō | circumvāditō | — | circumvāditōte | circumvāduntō | |||||||
| passive | present | — | circumvādere | — | — | circumvādiminī | — | ||||||
| future | — | circumvāditor | circumvāditor | — | — | circumvāduntor | |||||||
| non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
| active | passive | active | passive | ||||||||||
| present | circumvādere | circumvādī | circumvādēns | — | |||||||||
| future | — | — | — | circumvādendus, circumvādundus | |||||||||
| perfect | circumvāsisse | — | — | — | |||||||||
| verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
| circumvādendī | circumvādendō | circumvādendum | circumvādendō | — | — | ||||||||
References
- “circumvado”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “circumvado”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers