circumvallatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of circumvāllō.

Participle

circumvāllātus (feminine circumvāllāta, neuter circumvāllātum); first/second-declension participle

  1. blockaded, besieged

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative circumvāllātus circumvāllāta circumvāllātum circumvāllātī circumvāllātae circumvāllāta
genitive circumvāllātī circumvāllātae circumvāllātī circumvāllātōrum circumvāllātārum circumvāllātōrum
dative circumvāllātō circumvāllātae circumvāllātō circumvāllātīs
accusative circumvāllātum circumvāllātam circumvāllātum circumvāllātōs circumvāllātās circumvāllāta
ablative circumvāllātō circumvāllātā circumvāllātō circumvāllātīs
vocative circumvāllāte circumvāllāta circumvāllātum circumvāllātī circumvāllātae circumvāllāta