circumvallatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of circumvāllō.
Participle
circumvāllātus (feminine circumvāllāta, neuter circumvāllātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | circumvāllātus | circumvāllāta | circumvāllātum | circumvāllātī | circumvāllātae | circumvāllāta | |
| genitive | circumvāllātī | circumvāllātae | circumvāllātī | circumvāllātōrum | circumvāllātārum | circumvāllātōrum | |
| dative | circumvāllātō | circumvāllātae | circumvāllātō | circumvāllātīs | |||
| accusative | circumvāllātum | circumvāllātam | circumvāllātum | circumvāllātōs | circumvāllātās | circumvāllāta | |
| ablative | circumvāllātō | circumvāllātā | circumvāllātō | circumvāllātīs | |||
| vocative | circumvāllāte | circumvāllāta | circumvāllātum | circumvāllātī | circumvāllātae | circumvāllāta | |