ciricfultum
Old English
Alternative forms
- ċirċfultum, ċyrċfultum, ċyriċfultum
Etymology
Equivalent to ċiriċe + fultum.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈt͡ʃi.rit͡ʃˌful.tum/, [ˈt͡ʃi.rit͡ʃˌfuɫ.tum]
Noun
ċiriċfultum m (nominative plural ċiriċfultumas)
Declension
Strong a-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ċiriċfultum | ċiriċfultumas |
| accusative | ċiriċfultum | ċiriċfultumas |
| genitive | ċiriċfultumes | ċiriċfultuma |
| dative | ċiriċfultume | ċiriċfultumum |
References
- Joseph Bosworth, edited by T. Northcote Toller, An Anglo-Saxon Dictionary, Oxford, Clarendon Press, 1882
- T. Northcote Toller, An Anglo-Saxon Dictionary: Supplement, Oxford, Clarendon Press, 1921