cleini
Old Dutch
Etymology
From Proto-West Germanic *klainī.
Adjective
cleini
Inflection
Declension of cleini (ja-stem)
| strong declension | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| case | masculine | feminine | neuter | plural | ||
| nominative | cleini | cleini | cleini | cleina, cleine | ||
| accusative | cleinen | cleina | cleini | cleina, cleine | ||
| genitive | cleines | cleinero | cleines | cleinero | ||
| dative | cleinin, cleinemo | cleinero | cleinin, cleinemo | cleinon | ||
| weak declension | ||||||
| case | masculine | feminine | neuter | plural | ||
| nominative | cleino | cleina | cleina | cleinon | ||
| accusative | cleinon | cleinon | cleina | cleinon | ||
| genitive | cleinin | cleinon | cleinin | cleinono | ||
| dative | cleinin | cleinon | cleinin | cleinon | ||
Descendants
Further reading
- “klēni”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012