cneifio
Welsh
Etymology
Verb
cneifio (first-person singular present cneifiaf)
Conjugation
Conjugation (literary)
| singular | plural | impersonal | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | |||
| present indicative/future | cneifiaf | cneifi | cneifia | cneifiwn | cneifiwch | cneifiant | cneifir | |
| imperfect (indicative/subjunctive)/conditional | cneifiwn | cneifit | cneifiai | cneifiem | cneifiech | cneifient | cneifid | |
| preterite | cneifiais | cneifiaist | cneifiodd | cneifiasom | cneifiasoch | cneifiasant | cneifiwyd | |
| pluperfect | cneifiaswn | cneifiasit | cneifiasai | cneifiasem | cneifiasech | cneifiasent | cneifiasid, cneifiesid | |
| present subjunctive | cneifiwyf | cneifiech | cneifio | cneifiom | cneifioch | cneifiont | cneifier | |
| imperative | — | cneifia | cneified | cneifiwn | cneifiwch | cneifient | cneifier | |
| verbal noun | ||||||||
| verbal adjectives | cneifiedig, cneifedig cneifiadwy, cneifadwy | |||||||
| inflected colloquial forms |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | |
| future | cneifia i, cneifiaf i |
cneifi di | cneifith o/e/hi, cneififf e/hi |
cneifiwn ni | cneifiwch chi | cneifian nhw |
| conditional | cneifiwn i, cneifswn i |
cneifiet ti, cneifset ti |
cneifiai fo/fe/hi, cneifsai fo/fe/hi |
cneifien ni, cneifsen ni |
cneifiech chi, cneifsech chi |
cneifien nhw, cneifsen nhw |
| preterite | cneifiais i, cneifies i |
cneifiaist ti, cneifiest ti |
cneifiodd o/e/hi | cneifion ni | cneifioch chi | cneifion nhw |
| imperative | — | cneifia | — | — | cneifiwch | — |
Note: All other forms are periphrastic, as usual in colloquial Welsh.
Derived terms
- cneifiwr
Further reading
- R. J. Thomas, G. A. Bevan, P. J. Donovan, A. Hawke et al., editors (1950–present), “cneifio”, in Geiriadur Prifysgol Cymru Online (in Welsh), University of Wales Centre for Advanced Welsh & Celtic Studies