coagulatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of coāgulō.
Participle
coāgulātus (feminine coāgulāta, neuter coāgulātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | coāgulātus | coāgulāta | coāgulātum | coāgulātī | coāgulātae | coāgulāta | |
| genitive | coāgulātī | coāgulātae | coāgulātī | coāgulātōrum | coāgulātārum | coāgulātōrum | |
| dative | coāgulātō | coāgulātae | coāgulātō | coāgulātīs | |||
| accusative | coāgulātum | coāgulātam | coāgulātum | coāgulātōs | coāgulātās | coāgulāta | |
| ablative | coāgulātō | coāgulātā | coāgulātō | coāgulātīs | |||
| vocative | coāgulāte | coāgulāta | coāgulātum | coāgulātī | coāgulātae | coāgulāta | |