codobăturoi
Romanian
Etymology
From codobatură + -oi.
Noun
codobăturoi m (plural codobaturoi)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | codobăturoi | codobăturoiul | codobăturoii | codobăturoiii | |
| genitive-dative | codobăturoi | codobăturoiului | codobăturoii | codobăturoiilor | |
| vocative | codobăturoiule | codobăturoiilor | |||
References
- codobăturoi in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN