collectiviseren

Dutch

Etymology

Borrowed from French collectiviser.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌkɔlɛktiviˈzeːrə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: col‧lec‧ti‧vi‧se‧ren
  • Rhymes: -eːrən

Verb

collectiviseren

  1. (transitive) to collectivize

Conjugation

Conjugation of collectiviseren (weak)
infinitive collectiviseren
past singular collectiviseerde
past participle gecollectiviseerd
infinitive collectiviseren
gerund collectiviseren n
present tense past tense
1st person singular collectiviseer collectiviseerde
2nd person sing. (jij) collectiviseert, collectiviseer2 collectiviseerde
2nd person sing. (u) collectiviseert collectiviseerde
2nd person sing. (gij) collectiviseert collectiviseerde
3rd person singular collectiviseert collectiviseerde
plural collectiviseren collectiviseerden
subjunctive sing.1 collectivisere collectiviseerde
subjunctive plur.1 collectiviseren collectiviseerden
imperative sing. collectiviseer
imperative plur.1 collectiviseert
participles collectiviserend gecollectiviseerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.