commendatitius
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kɔm.mɛn.daːˈtɪ.ti.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [kom.men̪.d̪aˈt̪it̪.t̪͡s̪i.us]
Adjective
commendātitius (feminine commendātitia, neuter commendātitium); first/second-declension adjective
- alternative form of commendāticius
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | commendātitius | commendātitia | commendātitium | commendātitiī | commendātitiae | commendātitia | |
| genitive | commendātitiī | commendātitiae | commendātitiī | commendātitiōrum | commendātitiārum | commendātitiōrum | |
| dative | commendātitiō | commendātitiae | commendātitiō | commendātitiīs | |||
| accusative | commendātitium | commendātitiam | commendātitium | commendātitiōs | commendātitiās | commendātitia | |
| ablative | commendātitiō | commendātitiā | commendātitiō | commendātitiīs | |||
| vocative | commendātitie | commendātitia | commendātitium | commendātitiī | commendātitiae | commendātitia | |
References
- “commendatitius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “commendatitius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers