completivitate
Romanian
Etymology
Borrowed from French complétivité. Equivalent to completiv + -itate.
Noun
completivitate f (uncountable)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | completivitate | completivitatea | completivități | completivitățile | |
| genitive-dative | completivități | completivității | completivități | completivităților | |
| vocative | completivitate, completivitateo | completivităților | |||