comporteren
Dutch
Alternative forms
- comporteeren
Etymology
From French comporter. An early modern loanword from French which seems to have fallen into disuse by the nineteenth century.
Verb
comporteren
- (reflexive, obsolete) to comport oneself
Conjugation
| Conjugation of comporteren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | comporteren | |||
| past singular | comporteerde | |||
| past participle | gecomporteerd | |||
| infinitive | comporteren | |||
| gerund | comporteren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | comporteer | comporteerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | comporteert, comporteer2 | comporteerde | ||
| 2nd person sing. (u) | comporteert | comporteerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | comporteert | comporteerde | ||
| 3rd person singular | comporteert | comporteerde | ||
| plural | comporteren | comporteerden | ||
| subjunctive sing.1 | comportere | comporteerde | ||
| subjunctive plur.1 | comporteren | comporteerden | ||
| imperative sing. | comporteer | |||
| imperative plur.1 | comporteert | |||
| participles | comporterend | gecomporteerd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||