comunitarizar
Spanish
Etymology
From comunitario + -izar.
Pronunciation
- IPA(key): /komunitaɾiˈθaɾ/ [ko.mu.ni.t̪a.ɾiˈθaɾ] (Spain)
- IPA(key): /komunitaɾiˈsaɾ/ [ko.mu.ni.t̪a.ɾiˈsaɾ] (Latin America, Philippines)
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: co‧mu‧ni‧ta‧ri‧zar
Verb
comunitarizar (first-person singular present comunitarizo, first-person singular preterite comunitaricé, past participle comunitarizado)
- (transitive) to make communal
Conjugation
Conjugation of comunitarizar (c-z alternation) (See Appendix:Spanish verbs)
Selected combined forms of comunitarizar (c-z alternation)
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| with infinitive comunitarizar | dative | comunitarizarme | comunitarizarte | comunitarizarle, comunitarizarse | comunitarizarnos | comunitarizaros | comunitarizarles, comunitarizarse |
| accusative | comunitarizarme | comunitarizarte | comunitarizarlo, comunitarizarla, comunitarizarse | comunitarizarnos | comunitarizaros | comunitarizarlos, comunitarizarlas, comunitarizarse | |
| with gerund comunitarizando | dative | comunitarizándome | comunitarizándote | comunitarizándole, comunitarizándose | comunitarizándonos | comunitarizándoos | comunitarizándoles, comunitarizándose |
| accusative | comunitarizándome | comunitarizándote | comunitarizándolo, comunitarizándola, comunitarizándose | comunitarizándonos | comunitarizándoos | comunitarizándolos, comunitarizándolas, comunitarizándose | |
| with informal second-person singular tú imperative comunitariza | dative | comunitarízame | comunitarízate | comunitarízale | comunitarízanos | not used | comunitarízales |
| accusative | comunitarízame | comunitarízate | comunitarízalo, comunitarízala | comunitarízanos | not used | comunitarízalos, comunitarízalas | |
| with informal second-person singular vos imperative comunitarizá | dative | comunitarizame | comunitarizate | comunitarizale | comunitarizanos | not used | comunitarizales |
| accusative | comunitarizame | comunitarizate | comunitarizalo, comunitarizala | comunitarizanos | not used | comunitarizalos, comunitarizalas | |
| with formal second-person singular imperative comunitarice | dative | comunitaríceme | not used | comunitarícele, comunitarícese | comunitarícenos | not used | comunitaríceles |
| accusative | comunitaríceme | not used | comunitarícelo, comunitarícela, comunitarícese | comunitarícenos | not used | comunitarícelos, comunitarícelas | |
| with first-person plural imperative comunitaricemos | dative | not used | comunitaricémoste | comunitaricémosle | comunitaricémonos | comunitaricémoos | comunitaricémosles |
| accusative | not used | comunitaricémoste | comunitaricémoslo, comunitaricémosla | comunitaricémonos | comunitaricémoos | comunitaricémoslos, comunitaricémoslas | |
| with informal second-person plural imperative comunitarizad | dative | comunitarizadme | not used | comunitarizadle | comunitarizadnos | comunitarizaos | comunitarizadles |
| accusative | comunitarizadme | not used | comunitarizadlo, comunitarizadla | comunitarizadnos | comunitarizaos | comunitarizadlos, comunitarizadlas | |
| with formal second-person plural imperative comunitaricen | dative | comunitarícenme | not used | comunitarícenle | comunitarícennos | not used | comunitarícenles, comunitarícense |
| accusative | comunitarícenme | not used | comunitarícenlo, comunitarícenla | comunitarícennos | not used | comunitarícenlos, comunitarícenlas, comunitarícense | |