concentreren

Dutch

Etymology

Borrowed from French concentrer.

Pronunciation

  • IPA(key): /kɔnsɛnˈtreːrə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: con‧cen‧tre‧ren
  • Rhymes: -eːrən

Verb

concentreren

  1. (transitive) to concentrate
  2. (reflexive) to concentrate (the mind), to focus

Conjugation

Conjugation of concentreren (weak)
infinitive concentreren
past singular concentreerde
past participle geconcentreerd
infinitive concentreren
gerund concentreren n
present tense past tense
1st person singular concentreer concentreerde
2nd person sing. (jij) concentreert, concentreer2 concentreerde
2nd person sing. (u) concentreert concentreerde
2nd person sing. (gij) concentreert concentreerde
3rd person singular concentreert concentreerde
plural concentreren concentreerden
subjunctive sing.1 concentrere concentreerde
subjunctive plur.1 concentreren concentreerden
imperative sing. concentreer
imperative plur.1 concentreert
participles concentrerend geconcentreerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.