concertatorius

Latin

Etymology

concertō (to dispute) +‎ -tōrius

Pronunciation

Adjective

concertātōrius (feminine concertātōria, neuter concertātōrium); first/second-declension adjective

  1. controversial

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative concertātōrius concertātōria concertātōrium concertātōriī concertātōriae concertātōria
genitive concertātōriī concertātōriae concertātōriī concertātōriōrum concertātōriārum concertātōriōrum
dative concertātōriō concertātōriae concertātōriō concertātōriīs
accusative concertātōrium concertātōriam concertātōrium concertātōriōs concertātōriās concertātōria
ablative concertātōriō concertātōriā concertātōriō concertātōriīs
vocative concertātōrie concertātōria concertātōrium concertātōriī concertātōriae concertātōria

References