concipiendus
Latin
Etymology
Future passive participle of concipiō.
Participle
concipiendus (feminine concipienda, neuter concipiendum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | concipiendus | concipienda | concipiendum | concipiendī | concipiendae | concipienda | |
| genitive | concipiendī | concipiendae | concipiendī | concipiendōrum | concipiendārum | concipiendōrum | |
| dative | concipiendō | concipiendae | concipiendō | concipiendīs | |||
| accusative | concipiendum | concipiendam | concipiendum | concipiendōs | concipiendās | concipienda | |
| ablative | concipiendō | concipiendā | concipiendō | concipiendīs | |||
| vocative | concipiende | concipienda | concipiendum | concipiendī | concipiendae | concipienda | |