concoctus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of concoquō.

Participle

concoctus (feminine concocta, neuter concoctum); first/second-declension participle

  1. concocted

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative concoctus concocta concoctum concoctī concoctae concocta
genitive concoctī concoctae concoctī concoctōrum concoctārum concoctōrum
dative concoctō concoctae concoctō concoctīs
accusative concoctum concoctam concoctum concoctōs concoctās concocta
ablative concoctō concoctā concoctō concoctīs
vocative concocte concocta concoctum concoctī concoctae concocta

References

  • concoctus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • concoctus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.