concubinat
Catalan
Noun
concubinat m (uncountable)
Romanian
Etymology
Noun
concubinat n (plural concubinate)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | concubinat | concubinatul | concubinate | concubinatele | |
| genitive-dative | concubinat | concubinatului | concubinate | concubinatelor | |
| vocative | concubinatule | concubinatelor | |||
References
- concubinat in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN