conditionalis
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kɔn.dɪ.ti.oːˈnaː.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [kon̪.d̪it̪.t̪͡s̪i.oˈnaː.lis]
Adjective
conditiōnālis (neuter conditiōnāle); third-declension two-termination adjective
- conditional (contingent on)
Declension
Third-declension two-termination adjective.
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
nominative | conditiōnālis | conditiōnāle | conditiōnālēs | conditiōnālia | |
genitive | conditiōnālis | conditiōnālium | |||
dative | conditiōnālī | conditiōnālibus | |||
accusative | conditiōnālem | conditiōnāle | conditiōnālēs conditiōnālīs |
conditiōnālia | |
ablative | conditiōnālī | conditiōnālibus | |||
vocative | conditiōnālis | conditiōnāle | conditiōnālēs | conditiōnālia |
Descendants
- Catalan: condicional
- French: conditionnel
- Galician: condicional
- Italian: condizionale
- Occitan: condicional
- Portuguese: condicional
- Romanian: condițional
- Romansch: cundiziunal
- Spanish: condicional
References
- “conditionalis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "conditionalis", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- conditionalis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.