conducticius
Latin
Alternative forms
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kɔn.dʊkˈtiː.ki.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [kon̪.d̪ukˈt̪iː.t͡ʃi.us]
Adjective
conductīcius (feminine conductīcia, neuter conductīcium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | conductīcius | conductīcia | conductīcium | conductīciī | conductīciae | conductīcia | |
| genitive | conductīciī | conductīciae | conductīciī | conductīciōrum | conductīciārum | conductīciōrum | |
| dative | conductīciō | conductīciae | conductīciō | conductīciīs | |||
| accusative | conductīcium | conductīciam | conductīcium | conductīciōs | conductīciās | conductīcia | |
| ablative | conductīciō | conductīciā | conductīciō | conductīciīs | |||
| vocative | conductīcie | conductīcia | conductīcium | conductīciī | conductīciae | conductīcia | |
References
- “conducticius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- conducticius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.