coniecturalis

Latin

Etymology

From coniectūra (conjecture, guess) +‎ -ālis, from cōniciō (bring together, connect; prophesy; conclude), from con- (with) + iaciō (throw, hurl).

Pronunciation

Adjective

coniectūrālis (neuter coniectūrāle, adverb coniectūrāliter); third-declension two-termination adjective

  1. Of or belonging to conjecture or guessing; conjectural.

Declension

Third-declension two-termination adjective.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative coniectūrālis coniectūrāle coniectūrālēs coniectūrālia
genitive coniectūrālis coniectūrālium
dative coniectūrālī coniectūrālibus
accusative coniectūrālem coniectūrāle coniectūrālēs
coniectūrālīs
coniectūrālia
ablative coniectūrālī coniectūrālibus
vocative coniectūrālis coniectūrāle coniectūrālēs coniectūrālia

Derived terms

References

  • coniecturalis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers