constantinopolitano

Latin

Adjective

cōnstantīnopolītānō

  1. dative/ablative masculine/neuter singular of cōnstantīnopolītānus

Portuguese

Etymology

Borrowed from Latin cōnstantīnopolītānus.

Pronunciation

 
  • (Brazil) IPA(key): /kõs.tɐ̃ˌt͡ʃi.no.po.liˈtɐ̃.nu/
    • (Rio de Janeiro) IPA(key): /kõʃ.tɐ̃ˌt͡ʃi.no.po.liˈtɐ̃.nu/
    • (Southern Brazil) IPA(key): /kõs.tɐ̃ˌt͡ʃi.no.po.liˈtɐ.no/
 

  • Hyphenation: cons‧tan‧ti‧no‧po‧li‧ta‧no

Adjective

constantinopolitano (feminine constantinopolitana, masculine plural constantinopolitanos, feminine plural constantinopolitanas)

  1. Constantinopolitan

Further reading

Spanish

Etymology

Borrowed from Latin cōnstantīnopolītānus.

Pronunciation

  • IPA(key): /konstantinopoliˈtano/ [kõns.t̪ãn̪.t̪i.no.po.liˈt̪a.no]
  • Rhymes: -ano
  • Syllabification: cons‧tan‧ti‧no‧po‧li‧ta‧no

Adjective

constantinopolitano (feminine constantinopolitana, masculine plural constantinopolitanos, feminine plural constantinopolitanas)

  1. Constantinopolitan

Further reading