constantinopolitano
Latin
Adjective
cōnstantīnopolītānō
- dative/ablative masculine/neuter singular of cōnstantīnopolītānus
Portuguese
Etymology
Borrowed from Latin cōnstantīnopolītānus.
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /kõs.tɐ̃ˌt͡ʃi.no.po.liˈtɐ̃.nu/
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /kõʃ.tɐ̃ˌt͡ʃi.no.po.liˈtɐ̃.nu/
- (Southern Brazil) IPA(key): /kõs.tɐ̃ˌt͡ʃi.no.po.liˈtɐ.no/
- (Portugal) IPA(key): /kõʃ.tɐ̃ˌti.nu.pu.liˈtɐ.nu/
- (Northern Portugal) IPA(key): /kõʃ.tɐ̃ˌti.nu.pu.liˈta.nu/
- Hyphenation: cons‧tan‧ti‧no‧po‧li‧ta‧no
Adjective
constantinopolitano (feminine constantinopolitana, masculine plural constantinopolitanos, feminine plural constantinopolitanas)
Related terms
Further reading
- “constantinopolitano”, in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa (in Portuguese), Lisbon: Priberam, 2008–2025
Spanish
Etymology
Borrowed from Latin cōnstantīnopolītānus.
Pronunciation
- IPA(key): /konstantinopoliˈtano/ [kõns.t̪ãn̪.t̪i.no.po.liˈt̪a.no]
- Rhymes: -ano
- Syllabification: cons‧tan‧ti‧no‧po‧li‧ta‧no
Adjective
constantinopolitano (feminine constantinopolitana, masculine plural constantinopolitanos, feminine plural constantinopolitanas)
Further reading
- “constantinopolitano”, in Diccionario de la lengua española [Dictionary of the Spanish Language] (in Spanish), online version 23.8, Royal Spanish Academy [Spanish: Real Academia Española], 10 December 2024