contiguitate
Latin
Noun
contiguitāte
- ablative singular of contiguitās
Romanian
Etymology
Borrowed from French contiguïté. Equivalent to contiguu + -itate.
Noun
contiguitate f (uncountable)
Declension
| singular only | indefinite | definite |
|---|---|---|
| nominative-accusative | contiguitate | contiguitatea |
| genitive-dative | contiguități | contiguității |
| vocative | contiguitate, contiguitateo | |