contristatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of contrīstō.
Participle
contrīstātus (feminine contrīstāta, neuter contrīstātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | contrīstātus | contrīstāta | contrīstātum | contrīstātī | contrīstātae | contrīstāta | |
| genitive | contrīstātī | contrīstātae | contrīstātī | contrīstātōrum | contrīstātārum | contrīstātōrum | |
| dative | contrīstātō | contrīstātae | contrīstātō | contrīstātīs | |||
| accusative | contrīstātum | contrīstātam | contrīstātum | contrīstātōs | contrīstātās | contrīstāta | |
| ablative | contrīstātō | contrīstātā | contrīstātō | contrīstātīs | |||
| vocative | contrīstāte | contrīstāta | contrīstātum | contrīstātī | contrīstātae | contrīstāta | |