convergeren
Dutch
Etymology
From French converger, from New Latin convergÅ
Pronunciation
Audio: (file)
Verb
convergeren
- to converge
Conjugation
| Conjugation of convergeren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | convergeren | |||
| past singular | convergeerde | |||
| past participle | geconvergeerd | |||
| infinitive | convergeren | |||
| gerund | convergeren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | convergeer | convergeerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | convergeert, convergeer2 | convergeerde | ||
| 2nd person sing. (u) | convergeert | convergeerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | convergeert | convergeerde | ||
| 3rd person singular | convergeert | convergeerde | ||
| plural | convergeren | convergeerden | ||
| subjunctive sing.1 | convergere | convergeerde | ||
| subjunctive plur.1 | convergeren | convergeerden | ||
| imperative sing. | convergeer | |||
| imperative plur.1 | convergeert | |||
| participles | convergerend | geconvergeerd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||