covițăitură

Romanian

Etymology

From covițăi +‎ -tură.

Noun

covițăitură f (plural covițăituri)

  1. (regional) pig squeak
    Synonym: guițătură

Declension

Declension of covițăitură
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative covițăitură covițăitura covițăituri covițăiturile
genitive-dative covițăituri covițăiturii covițăituri covițăiturilor
vocative covițăitură, covițăituro covițăiturilor

References

  • covițăitură in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN