cronificar
Spanish
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /kɾonifiˈkaɾ/ [kɾo.ni.fiˈkaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: cro‧ni‧fi‧car
Verb
cronificar (first-person singular present cronifico, first-person singular preterite cronifiqué, past participle cronificado)
- (transitive) to make chronic or permanent
- 2015 November 25, “Cáritas atiende a medio millón de catalanes en situación de pobreza”, in El País[1]:
- La crisis económica ha cronificado la pobreza en Cataluña .
- (please add an English translation of this quotation)
- (intransitive) to become chronic
Conjugation
Conjugation of cronificar (c-qu alternation) (See Appendix:Spanish verbs)
Selected combined forms of cronificar (c-qu alternation)
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| with infinitive cronificar | dative | cronificarme | cronificarte | cronificarle, cronificarse | cronificarnos | cronificaros | cronificarles, cronificarse |
| accusative | cronificarme | cronificarte | cronificarlo, cronificarla, cronificarse | cronificarnos | cronificaros | cronificarlos, cronificarlas, cronificarse | |
| with gerund cronificando | dative | cronificándome | cronificándote | cronificándole, cronificándose | cronificándonos | cronificándoos | cronificándoles, cronificándose |
| accusative | cronificándome | cronificándote | cronificándolo, cronificándola, cronificándose | cronificándonos | cronificándoos | cronificándolos, cronificándolas, cronificándose | |
| with informal second-person singular tú imperative cronifica | dative | cronifícame | cronifícate | cronifícale | cronifícanos | not used | cronifícales |
| accusative | cronifícame | cronifícate | cronifícalo, cronifícala | cronifícanos | not used | cronifícalos, cronifícalas | |
| with informal second-person singular vos imperative cronificá | dative | cronificame | cronificate | cronificale | cronificanos | not used | cronificales |
| accusative | cronificame | cronificate | cronificalo, cronificala | cronificanos | not used | cronificalos, cronificalas | |
| with formal second-person singular imperative cronifique | dative | cronifíqueme | not used | cronifíquele, cronifíquese | cronifíquenos | not used | cronifíqueles |
| accusative | cronifíqueme | not used | cronifíquelo, cronifíquela, cronifíquese | cronifíquenos | not used | cronifíquelos, cronifíquelas | |
| with first-person plural imperative cronifiquemos | dative | not used | cronifiquémoste | cronifiquémosle | cronifiquémonos | cronifiquémoos | cronifiquémosles |
| accusative | not used | cronifiquémoste | cronifiquémoslo, cronifiquémosla | cronifiquémonos | cronifiquémoos | cronifiquémoslos, cronifiquémoslas | |
| with informal second-person plural imperative cronificad | dative | cronificadme | not used | cronificadle | cronificadnos | cronificaos | cronificadles |
| accusative | cronificadme | not used | cronificadlo, cronificadla | cronificadnos | cronificaos | cronificadlos, cronificadlas | |
| with formal second-person plural imperative cronifiquen | dative | cronifíquenme | not used | cronifíquenle | cronifíquennos | not used | cronifíquenles, cronifíquense |
| accusative | cronifíquenme | not used | cronifíquenlo, cronifíquenla | cronifíquennos | not used | cronifíquenlos, cronifíquenlas, cronifíquense | |
Further reading
- “cronificar”, in Diccionario de la lengua española [Dictionary of the Spanish Language] (in Spanish), online version 23.8, Royal Spanish Academy [Spanish: Real Academia Española], 10 December 2024