cudzołożnik
See also: cudzoložník
Polish
Etymology
From cudzołożyć + -nik.
Pronunciation
- IPA(key): /t͡su.d͡zɔˈwɔʐ.ɲik/
Audio: (file) - Rhymes: -ɔʐɲik
- Syllabification: cu‧dzo‧łoż‧nik
Noun
cudzołożnik m pers (female equivalent cudzołożnica)
- (literary) adulterer
Declension
Declension of cudzołożnik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | cudzołożnik | cudzołożnicy/cudzołożniki (deprecative) |
| genitive | cudzołożnika | cudzołożników |
| dative | cudzołożnikowi | cudzołożnikom |
| accusative | cudzołożnika | cudzołożników |
| instrumental | cudzołożnikiem | cudzołożnikami |
| locative | cudzołożniku | cudzołożnikach |
| vocative | cudzołożniku | cudzołożnicy |
Related terms
adjective
noun
verb
- cudzołożyć impf
Further reading
- cudzołożnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- cudzołożnik in Polish dictionaries at PWN