cultissimus

Latin

Adjective

cultissimus (superlative, feminine cultissima, neuter cultissimum); first/second declension

  1. superlative degree of cultus
    • 8 CE, Ovid, Fasti 2.703:
      hortus odōrātīs suberat cultissimus herbīs
      Nearby there was a very well-tended garden with fragrant plants

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative cultissimus cultissima cultissimum cultissimī cultissimae cultissima
genitive cultissimī cultissimae cultissimī cultissimōrum cultissimārum cultissimōrum
dative cultissimō cultissimae cultissimō cultissimīs
accusative cultissimum cultissimam cultissimum cultissimōs cultissimās cultissima
ablative cultissimō cultissimā cultissimō cultissimīs
vocative cultissime cultissima cultissimum cultissimī cultissimae cultissima