cumpătare
Romanian
Etymology
Noun
cumpătare f (plural cumpătări)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | cumpătare | cumpătarea | cumpătări | cumpătările | |
| genitive-dative | cumpătări | cumpătării | cumpătări | cumpătărilor | |
| vocative | cumpătare, cumpătareo | cumpătărilor | |||