cuninginna
Old Dutch
Etymology
From Proto-West Germanic *kuningini. Equivalent to cuninc (“king”) + -inna.
Noun
cuninginna f
Inflection
Declension of cuninginna (feminine ō/ōn-stem noun)
| case | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | cuninginna | cuninginna, cuninginnon |
| accusative | cuninginna, cuninginnon | cuninginna, cuninginnon |
| genitive | cuninginnon | cuninginnono |
| dative | cuninginnon | cuninginnon |
Descendants
- Middle Dutch: coninginne, coninghinne
- Dutch: koningin
Further reading
- “kuninginna”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012