koningin

Afrikaans

Etymology

Inherited from Dutch koningin, inherited from Middle Dutch coninginne, inherited from Old Dutch kuninginna. By surface analysis, koning (king) +‎ -in (nominal feminine suffix).

Pronunciation

  • Audio:(file)
  • Hyphenation: ko‧nin‧gin

Noun

koningin (plural koninginne, diminutive koninginnetjie, masculine koning)

  1. queen
  2. (chess) queen

Dutch

Etymology

Inherited from Middle Dutch coninginne, inherited from Old Dutch kuninginna. By surface analysis, koning (king) +‎ -in (nominal feminine suffix).

Pronunciation

  • (Netherlands) IPA(key): /ˌkoːnɪˈŋɪn/
  • (Belgium) IPA(key): /ˌkoːnɪˈɣɪn/, [ˌkoːnɪ̃ˈɣɪn]
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɪn
  • Hyphenation: ko‧nin‧gin

Noun

koningin f (plural koninginnen, diminutive koninginnetje n, masculine koning)

  1. queen
    1. female monarchic ruler of a kingdom
    2. consort of a king
  2. (chess, card games) queen
    Synonym: dame

Derived terms

Descendants

  • Negerhollands: koninginne, kooningin

See also

Chess pieces in Dutch · schaakstukken (schaak + stukken) (layout · text)
koning koningin, dame toren loper, bisschop, raadsheer paard pion