cynebearn
Old English
Etymology
Composed of cyne- + bearn, literally “royal child.”
Pronunciation
- IPA(key): /ˈky.neˌbæ͜ɑrn/, [ˈky.neˌbæ͜ɑrˠn]
Noun
cynebearn n
Declension
Strong a-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | cynebearn | cynebearn |
| accusative | cynebearn | cynebearn |
| genitive | cynebearnes | cynebearna |
| dative | cynebearne | cynebearnum |
Descendants
Middle English: kine-barn