czytnik

Polish

Etymology

From czytać +‎ -nik.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈt͡ʂɘt.ɲik/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘtɲik
  • Syllabification: czyt‧nik

Noun

czytnik m inan

  1. reader, scanner (device or program that reads information from something)
    • 2018 January 13, Mikołaj Malecki, Paweł Marcin Dudek, “Płatność cudzą kartą to kradzież z włamaniem”, in Rzeczpospolita[1], archived from the original on 20 June 2022:
      Osoba uwierzytelniająca transakcję przez zbliżenie karty do czytnika nie doprowadza bowiem kasjera do rozporządzenia mieniem...
      A person who authorizes a transaction by putting their card on the scanner, after all, is not allowing the cashier to manage their property...

Declension

Further reading

  • czytnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • czytnik in Polish dictionaries at PWN