Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish داخلیه (dahiliyye, “interior”),[1][2] from Arabic دَاخِلِيَّة (dāḵiliyya), from دَاخِل (dāḵil) + ـِيَّة (-iyya), active participle of دَخَلَ (daḵala, “to enter, to go in”).[3]
Pronunciation
- IPA(key): /daː.hi.liˈje/
- Hyphenation: da‧hi‧li‧ye
Noun
dâhiliye (definite accusative dâhiliyeyi, plural dâhiliyeler)
- (government, dated) Domestic policy.
- (medicine, dated) Internal medicine.
Declension
Declension of dâhiliye
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
dâhiliye
|
dâhiliyeler
|
| definite accusative
|
dâhiliyeyi
|
dâhiliyeleri
|
| dative
|
dâhiliyeye
|
dâhiliyelere
|
| locative
|
dâhiliyede
|
dâhiliyelerde
|
| ablative
|
dâhiliyeden
|
dâhiliyelerden
|
| genitive
|
dâhiliyenin
|
dâhiliyelerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
dâhiliyem
|
dâhiliyelerim
|
| 2nd singular
|
dâhiliyen
|
dâhiliyelerin
|
| 3rd singular
|
dâhiliyesi
|
dâhiliyeleri
|
| 1st plural
|
dâhiliyemiz
|
dâhiliyelerimiz
|
| 2nd plural
|
dâhiliyeniz
|
dâhiliyeleriniz
|
| 3rd plural
|
dâhiliyeleri
|
dâhiliyeleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
dâhiliyemi
|
dâhiliyelerimi
|
| 2nd singular
|
dâhiliyeni
|
dâhiliyelerini
|
| 3rd singular
|
dâhiliyesini
|
dâhiliyelerini
|
| 1st plural
|
dâhiliyemizi
|
dâhiliyelerimizi
|
| 2nd plural
|
dâhiliyenizi
|
dâhiliyelerinizi
|
| 3rd plural
|
dâhiliyelerini
|
dâhiliyelerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
dâhiliyeme
|
dâhiliyelerime
|
| 2nd singular
|
dâhiliyene
|
dâhiliyelerine
|
| 3rd singular
|
dâhiliyesine
|
dâhiliyelerine
|
| 1st plural
|
dâhiliyemize
|
dâhiliyelerimize
|
| 2nd plural
|
dâhiliyenize
|
dâhiliyelerinize
|
| 3rd plural
|
dâhiliyelerine
|
dâhiliyelerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
dâhiliyemde
|
dâhiliyelerimde
|
| 2nd singular
|
dâhiliyende
|
dâhiliyelerinde
|
| 3rd singular
|
dâhiliyesinde
|
dâhiliyelerinde
|
| 1st plural
|
dâhiliyemizde
|
dâhiliyelerimizde
|
| 2nd plural
|
dâhiliyenizde
|
dâhiliyelerinizde
|
| 3rd plural
|
dâhiliyelerinde
|
dâhiliyelerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
dâhiliyemden
|
dâhiliyelerimden
|
| 2nd singular
|
dâhiliyenden
|
dâhiliyelerinden
|
| 3rd singular
|
dâhiliyesinden
|
dâhiliyelerinden
|
| 1st plural
|
dâhiliyemizden
|
dâhiliyelerimizden
|
| 2nd plural
|
dâhiliyenizden
|
dâhiliyelerinizden
|
| 3rd plural
|
dâhiliyelerinden
|
dâhiliyelerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
dâhiliyemin
|
dâhiliyelerimin
|
| 2nd singular
|
dâhiliyenin
|
dâhiliyelerinin
|
| 3rd singular
|
dâhiliyesinin
|
dâhiliyelerinin
|
| 1st plural
|
dâhiliyemizin
|
dâhiliyelerimizin
|
| 2nd plural
|
dâhiliyenizin
|
dâhiliyelerinizin
|
| 3rd plural
|
dâhiliyelerinin
|
dâhiliyelerinin
|
|
Derived terms
- dâhiliye mütehassısı
- dâhiliye subayı
- dâhiliyeci
References
- ^ Redhouse, James W. (1890) “داخلیه”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1856
- ^ Kélékian, Diran (1911) “داخلیه”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 1167
- ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “dahil1”, in Nişanyan Sözlük
Further reading