däggdjur
Swedish
Etymology
From dägga (“to suckle”) + djur (“animal”), with the first element inherited from Old Swedish dæggia.
Noun
däggdjur n
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | däggdjur | däggdjurs |
| definite | däggdjuret | däggdjurets | |
| plural | indefinite | däggdjur | däggdjurs |
| definite | däggdjuren | däggdjurens |