dægtima
Old English
Etymology
From dæġ (“day”) + tīma (“time”).
Noun
dæġtīma m
Declension
Weak:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dæġtīma | dæġtīman |
| accusative | dæġtīman | dæġtīman |
| genitive | dæġtīman | dæġtīmena |
| dative | dæġtīman | dæġtīmum |
Synonyms
- dæġtīd f
References
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “dæġtīma”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.