dægtid
Old English
Etymology
From dæġ (“day”) + tīd (“time”). Compare German Tageszeit (“time of day, daytime”), Danish dagtid (“daytime”) and Swedish dagtid (“daytime”).
Noun
dæġtīd f
Declension
Strong i-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dæġtīd | dæġtīde, dæġtīda |
| accusative | dæġtīd, dæġtīde | dæġtīde, dæġtīda |
| genitive | dæġtīde | dæġtīda |
| dative | dæġtīde | dæġtīdum |
Synonyms
- dæġtīma m
References
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “dæġtīd”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.