díscaoil

Irish

Etymology

From dí- +‎ scaoil.

Verb

díscaoil (present analytic díscaoileann, future analytic díscaoilfidh, verbal noun díscaoileadh, past participle díscaoilte)

  1. (intransitive, sciences) disintegrate
  2. (transitive) dissolve, disband
    Synonym: scoir
  3. (ambitransitive, chemistry, colors, mechanics, physics) resolve

Conjugation

conjugation of díscaoil (first conjugation – A)
verbal noun díscaoileadh
past participle díscaoilte
tense singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative
present díscaoilim díscaoileann tú;
díscaoilir† 		díscaoileann sé, sí díscaoilimid díscaoileann sibh díscaoileann siad;
díscaoilid† 		a dhíscaoileann; a dhíscaoileas /
a ndíscaoileann* 		díscaoiltear
past dhíscaoil mé; dhíscaoileas dhíscaoil tú; dhíscaoilis dhíscaoil sé, sí dhíscaoileamar; dhíscaoil muid dhíscaoil sibh; dhíscaoileabhair dhíscaoil siad; dhíscaoileadar a dhíscaoil /
ar dhíscaoil* 		díscaoileadh
past habitual dhíscaoilinn / ndíscaoilinn‡‡ dhíscaoilteá / ndíscaoilteᇇ dhíscaoileadh sé, sí / ndíscaoileadh sé, s퇇 dhíscaoilimis; dhíscaoileadh muid / ndíscaoilimis‡‡; ndíscaoileadh muid‡‡ dhíscaoileadh sibh / ndíscaoileadh sibh‡‡ dhíscaoilidís; dhíscaoileadh siad / ndíscaoilidís‡‡; ndíscaoileadh siad‡‡ a dhíscaoileadh /
a ndíscaoileadh* 		dhíscaoiltí / ndíscaoilt퇇
future díscaoilfidh mé;
díscaoilfead 		díscaoilfidh tú;
díscaoilfir† 		díscaoilfidh sé, sí díscaoilfimid;
díscaoilfidh muid 		díscaoilfidh sibh díscaoilfidh siad;
díscaoilfid† 		a dhíscaoilfidh; a dhíscaoilfeas /
a ndíscaoilfidh* 		díscaoilfear
conditional dhíscaoilfinn / ndíscaoilfinn‡‡ dhíscaoilfeá / ndíscaoilfeᇇ dhíscaoilfeadh sé, sí / ndíscaoilfeadh sé, s퇇 dhíscaoilfimis; dhíscaoilfeadh muid / ndíscaoilfimis‡‡; ndíscaoilfeadh muid‡‡ dhíscaoilfeadh sibh / ndíscaoilfeadh sibh‡‡ dhíscaoilfidís; dhíscaoilfeadh siad / ndíscaoilfidís‡‡; ndíscaoilfeadh siad‡‡ a dhíscaoilfeadh /
a ndíscaoilfeadh* 		dhíscaoilfí / ndíscaoilf퇇
subjunctive
present go ndíscaoile mé;
go ndíscaoilead† 		go ndíscaoile tú;
go ndíscaoilir† 		go ndíscaoile sé, sí go ndíscaoilimid;
go ndíscaoile muid 		go ndíscaoile sibh go ndíscaoile siad;
go ndíscaoilid† 		— go ndíscaoiltear
past dá ndíscaoilinn dá ndíscaoilteá dá ndíscaoileadh sé, sí dá ndíscaoilimis;
dá ndíscaoileadh muid 		dá ndíscaoileadh sibh dá ndíscaoilidís;
dá ndíscaoileadh siad 		— dá ndíscaoiltí
imperative
– díscaoilim díscaoil díscaoileadh sé, sí díscaoilimis díscaoiligí;
díscaoilidh† 		díscaoilidís — díscaoiltear

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Derived terms

  • díscaoilteach

Mutation

Mutated forms of díscaoil
radical lenition eclipsis
díscaoil dhíscaoil ndíscaoil

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.