Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish دولك (dülek, “small or stunted melon; nave”), itself from Proto-Turkic *tüglek.
Pronunciation
Noun
dülek (definite accusative düleği, plural dülekler)
- small or unripe melon or watermelon
- nave, the hub of a wheel
Declension
Declension of dülek
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
dülek
|
dülekler
|
| definite accusative
|
düleği
|
dülekleri
|
| dative
|
düleğe
|
düleklere
|
| locative
|
dülekte
|
düleklerde
|
| ablative
|
dülekten
|
düleklerden
|
| genitive
|
düleğin
|
düleklerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
düleğim
|
düleklerim
|
| 2nd singular
|
düleğin
|
düleklerin
|
| 3rd singular
|
düleği
|
dülekleri
|
| 1st plural
|
düleğimiz
|
düleklerimiz
|
| 2nd plural
|
düleğiniz
|
dülekleriniz
|
| 3rd plural
|
dülekleri
|
dülekleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
düleğimi
|
düleklerimi
|
| 2nd singular
|
düleğini
|
düleklerini
|
| 3rd singular
|
düleğini
|
düleklerini
|
| 1st plural
|
düleğimizi
|
düleklerimizi
|
| 2nd plural
|
düleğinizi
|
düleklerinizi
|
| 3rd plural
|
düleklerini
|
düleklerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
düleğime
|
düleklerime
|
| 2nd singular
|
düleğine
|
düleklerine
|
| 3rd singular
|
düleğine
|
düleklerine
|
| 1st plural
|
düleğimize
|
düleklerimize
|
| 2nd plural
|
düleğinize
|
düleklerinize
|
| 3rd plural
|
düleklerine
|
düleklerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
düleğimde
|
düleklerimde
|
| 2nd singular
|
düleğinde
|
düleklerinde
|
| 3rd singular
|
düleğinde
|
düleklerinde
|
| 1st plural
|
düleğimizde
|
düleklerimizde
|
| 2nd plural
|
düleğinizde
|
düleklerinizde
|
| 3rd plural
|
düleklerinde
|
düleklerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
düleğimden
|
düleklerimden
|
| 2nd singular
|
düleğinden
|
düleklerinden
|
| 3rd singular
|
düleğinden
|
düleklerinden
|
| 1st plural
|
düleğimizden
|
düleklerimizden
|
| 2nd plural
|
düleğinizden
|
düleklerinizden
|
| 3rd plural
|
düleklerinden
|
düleklerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
düleğimin
|
düleklerimin
|
| 2nd singular
|
düleğinin
|
düleklerinin
|
| 3rd singular
|
düleğinin
|
düleklerinin
|
| 1st plural
|
düleğimizin
|
düleklerimizin
|
| 2nd plural
|
düleğinizin
|
düleklerinizin
|
| 3rd plural
|
düleklerinin
|
düleklerinin
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
düleğim
|
düleklerim
|
| 2nd singular
|
düleksin
|
düleklersin
|
| 3rd singular
|
dülek
dülektir
|
dülekler
düleklerdir
|
| 1st plural
|
düleğiz
|
dülekleriz
|
| 2nd plural
|
düleksiniz
|
düleklersiniz
|
| 3rd plural
|
dülekler
|
düleklerdir
|
|
Further reading