dłużnik

Polish

Etymology

From dług +‎ -nik.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈdwuʐ.ɲik/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -uʐɲik
  • Syllabification: dłuż‧nik

Noun

dłużnik m pers (female equivalent dłużniczka)

  1. debtor
    Antonym: wierzyciel

Declension

Declension of dłużnik
singular plural
nominative dłużnik dłużnicy/dłużniki (deprecative)
genitive dłużnika dłużników
dative dłużnikowi dłużnikom
accusative dłużnika dłużników
instrumental dłużnikiem dłużnikami
locative dłużniku dłużnikach
vocative dłużniku dłużnicy
adjective
verbs

Further reading

  • dłużnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dłużnik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.