wierzyciel

Polish

Etymology

From wierzyć +‎ -ciel.

Pronunciation

  • IPA(key): /vjɛˈʐɘ.t͡ɕɛl/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘt͡ɕɛl
  • Syllabification: wie‧rzy‧ciel

Noun

wierzyciel m pers (female equivalent wierzycielka)

  1. creditor, loan holder
    Antonym: dłużnik

Declension

Further reading

  • wierzyciel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wierzyciel in Polish dictionaries at PWN