dalekobieżny

Polish

Etymology

From daleko +‎ -o- +‎ bieżeć +‎ -ny.[1] First attested in 1919.[2]

Pronunciation

  • IPA(key): /da.lɛ.kɔˈbjɛʐ.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛʐnɘ
  • Syllabification: da‧le‧ko‧bież‧ny

Adjective

dalekobieżny (not comparable, no derived adverb)

  1. (of public transportation) long-distance (running on a long route)

Declension

Declension of dalekobieżny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative dalekobieżny dalekobieżna dalekobieżne dalekobieżni dalekobieżne
genitive dalekobieżnego dalekobieżnej dalekobieżnego dalekobieżnych
dative dalekobieżnemu dalekobieżnej dalekobieżnemu dalekobieżnym
accusative dalekobieżnego dalekobieżny dalekobieżną dalekobieżne dalekobieżnych dalekobieżne
instrumental dalekobieżnym dalekobieżną dalekobieżnym dalekobieżnymi
locative dalekobieżnym dalekobieżnej dalekobieżnym dalekobieżnych

References

  1. ^ Halina Zgółkowa, editor (1994–2005), “dalekobieżny”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1–50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
  2. ^ Dziennik Urzędowy Ministerstwa Kolei Żelaznych (in Polish), number 9, 15 September 1919, page 15

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.